skip to Main Content

Р.ЧОЙНОМ “СҮМТЭЙ БУДАРЫН ЧУЛУУ” НОМООС

Амаар балгасан архийг чинь дээ хө Хамраар гаргахад хатуухан байдаг аа. Аалиар учирсан амрагийг чинь дээ хө Хаяад явахад хэцүүхэн байдаг аа. Жүнзээр уусан архийг чинь дээ хө Цунзаар уухад хатуухан байдаг аа. Зүрхээр учирсан амрагийг чинь дээ хө Зуурдаар…

Дэлгэрэнгүй

Р.ЧОЙНОМ “СҮМТЭЙ БУДАРЫН ЧУЛУУ”-НААС

* * * Сургууль элээгээд ч Сурсан эрдэмгүй, Сул цээжилж өнгөрдөг Суулга шиг хүмүүс байх юм. Ном уншаад ч Нотолсон ойлгоцгүй Нойрмоглон эвшээдэг Ногоорсон тэнэгүүд байх юм. Тэгсэн байтлаа бүжгэнд Тэлээгээ тасартал гүйж, Дэлгүүрийн арын хаалганд Дэлүү шиг наалдах юм.…

Дэлгэрэнгүй

ЭХ ҮРСИЙН БАЯРЫН МЭНД ХҮРГЭЕ

Р.ЧОЙНОМ “СҮМТЭЙ БУДАРЫН ЧУЛУУ”-НААС Орчлонд Олон хүн мэндэлж, Орчлонг Олон хүн гэтэлж, Орлого зарлага хоёр шиг Ургах, мөхөх хоёр Амсхийхгүй Алаглах юм даа! Даан ч гарзтай хүмүүс Дараа дараагаараа явчих юм. Огт хэрэггүй хүмүүс ч Олон мянгаараа төрөх юм. Yхэх…

Дэлгэрэнгүй

Р.ЧОЙНОМ “СҮМТЭЙ БУДАРЫН ЧУЛУУ” НОМООС

Хэнзхэн биетэй минь хамт төрж, Хэт нутгаас минь хамт гарч Хэн гуайн ч өмнө намайг зоригжуулсан Хэвлэгдээгүй гүн ухаан мину! Өөртэй минь хамт бүү нөгчөөрэй, Өнөр нөхдөд минь, эхнэрт минь, Өлгийтэй хүүд минь, шүлэгт минь Өв болон үүрд үлдээрэй. Энэнээс…

Дэлгэрэнгүй

НУТГИЙН УУЛ БИД ХОЁР

Энэ уул бид хоёр Эр нөхөд шиг ижил дасал болсон юм. Харийн газар уулаа би мөрөөсдөг Харин уул намайг мэддэггүй биз. Энэ уулын энгэрт төрсөн юм гэнэ билээ Эхний мөрөө шороон дээр нь гаргаж Эр хүн болж ууландаа би өслөө.…

Дэлгэрэнгүй

ЭХНЭР

Сар шинийн өглөө айлын бүсгүй Шар дурдан бүсээн алдалж байгаад ороов. Шавхийсэн нуруугаа хотойж байгаад эргэв. Шанх тавьсан үсээ илбэж байгаад тольдов. Дөрвөн босоо нугалаастай хүрэн торгон дээлийн Дөлөлзөхөөр нь үзэгдэх аржгар хурган дотор Хажуу талдаа товчтой шөвгөрдүүхэн хром Хазгайдуухан…

Дэлгэрэнгүй

“АЛСЫН ХЯЗГААРЫН БАЙЛДАГЧ ТҮҮНД МИНЬ АМРАГ КАТЮШИЙН МЭНДИЙГ ХҮРГЭЭРЭЙ”

Р.Чойномын мэндэлсний  75 жилийн ойд Гай зовлон, гамшиг сүйрэл, гал утаа  дагуулсан  дэлхийн II дайны он жилүүдэд газар шороо, гал голомтныхоо төлөө амь хайрлалгүй тэмцэн тулалдаж явсан цэрэг эрсийн сэтгэлийг зөөллөн дэвтээж байсан зүйл бол ар гэр, ахан дүүсээс нь…

Дэлгэрэнгүй
Back To Top